𝓑𝓮𝔂𝓸𝓷𝓭 𝓞𝓷𝓮 𝓓𝓲𝓶𝓮𝓷𝓼𝓲𝓸𝓷

کاش آدم‌های گذشته‌ی زندگیمون که هزاران ساله ازشون خبری نبوده و دیگه هیچ جایی تو قلبمون ندارن، میدونستن که اصلاً از اینکه یهویی دلشون برامون تنگ بشه و تصمیم بگیرن بهمون پیام بدن و این دلتنگی رو ابراز کنن، خوشحال نمیشیم و اون گوشای دراز و مخملیمون رو خیلی وقته قیچی کردیم و انداختیم دور! :)

جای قندجان خالی که بهش بگم فلانی پیام داده و گفته «دلم برات تنگ شده» و در جوابم اول بگه «خب جوابشو میدادی» و اینجوری حرصم بده و بعد بگه «جدا از شوخی، خوبه اونقدر عاقل شدی که با چهارتا جمله احساسی دیگه گول نمیخوری فسقلی» :)