𝓑𝓮𝔂𝓸𝓷𝓭 𝓞𝓷𝓮 𝓓𝓲𝓶𝓮𝓷𝓼𝓲𝓸𝓷

بعد از چندسال، امروز برای اولین بار رانندگی کردم :)

درسته با سرعت ۲۰ تا بود و با دیدن هر ماشین و موتور و بدتر از همه انسانی، برگام میریخت، ولی خب مهم اینه که شد و تونستم و شروعش کردم :)

یاد اولین روزای کاریم افتادم... اون روزا اونقدر استرس داشتم که انگار قرار بود بمب خنثی کنم ولی بعدش تبدیل به یه کار روتین و ساده شد... روزای اول باید دو نفر کنارم میموندن و میگفتن چی کار کن، اما الان میتونم کار دو نفر رو کامل و با سرعت بالا انجام بدم... شروع هرکاری همینه و حداقل برای من هرکار جدیدی حس خنثی کردن بمب داره اما بعدش میتونم از پس خودم بربیام... :)