𝓑𝓮𝔂𝓸𝓷𝓭 𝓞𝓷𝓮 𝓓𝓲𝓶𝓮𝓷𝓼𝓲𝓸𝓷

امروز آخرین سه‌شنبه‌ی آزادیه که در آرامش شبکارم و سه تا سه‌شنبه‌ی بعدی قراره بازم تو اون دیوونه خونه شیفت داشته باشم!

نمیدونم این اجبار جهت تنبیه کردن ماهاست یا بچه‌های خودشون که به زور میخوان ماها شیفت اونا رو بگیریم و‌ اونجا باشیم! خدا لعنت کنه هر مسئول و تصمیم گیرنده‌ی مریض و مردم آزاری رو، حالا میخواد مترون باشه، سوپروایزر باشه، مسئول بخش باشه...

امیدوارم همه چیز به خوبی و‌ در آرامش بگذره و تموم بشه تا ببینیم برای بهمن چه برنامه‌ای میریزن! امیدوارم دی آخرین ماه آوارگی باشه و هرکسی برگرده سرجای خودش...