𝓑𝓮𝔂𝓸𝓷𝓭 𝓞𝓷𝓮 𝓓𝓲𝓶𝓮𝓷𝓼𝓲𝓸𝓷

من امروز وقتی که به اصرار مامانم رفتم تا با یه بنده خدایی دیدار داشته باشم، با دیدن اون آقا دیگه کاملاً مطمئن شدم که من عاشق پسرای تقریباً قدبلند و کمی تا حدودی تپلی هستم و پارتنر قدکوتاه و لاغر اصلاً بهم حس خوبی نمیده!

درسته که دلیل اصلیم برای اینکه از اون آقا خوشم نیومد و باب میلم نبود یک سری موضوعاتی بود که لابه‌لای حرفاش بهشون اشاره کرد اما از همون نگاه اول بنده خدا اصلاً به دلم ننشست و اصلاً نتونستم باهاش ارتباط بگیرم و سر ذوقم نیاورد برای یک هم صحبتی خوب!

جدا از تمام معیارهای دیگه، بنده تو چند سال اخیر به این نتیجه رسیدم که از لحاظ قد و هیکل شوهر/دوست پسر باید قدش بلندتر از آدم باشه که تو بغلش جا بگیری نه اینکه حس کنی تو جیبت جا میشه، باید تپلی باشه که می‌بینیش دلت بخواد گاز بگیریش، باید شکمو باشه که پایه‌ی غذا خوردن و شکم چرانیت باشه، باید نرمالو باشه نه استخونی و سفت! فعلاً سفارش دیگه‌ای ندارم، لطفاً در همین حد رو داخل منو لحاظ بفرمایید تا بعد! :)))