𝓑𝓮𝔂𝓸𝓷𝓭 𝓞𝓷𝓮 𝓓𝓲𝓶𝓮𝓷𝓼𝓲𝓸𝓷

امروز درحالیکه احساسات شدیدی تو وجودم داشتم، درحالیکه کلی دلتنگ بودم، درحالیکه داشتم خفه میشدم از حرف زدن، درحالیکه مدام گذشته تو ذهنم مرور میشد، باورم نمیشه که تونستم خودم رو کنترل کنم و عادی باشم :)

نمیدونم از بیرون چطور به نظر می‌رسیدم اما خب از درون درحال انفجار بودم! :))

الان هم درحالیکه از شدت خستگی احساس میکنم کمرم داره نصف میشه، دلتنگم برای خیلی چیزها. نمیدونم چرا خستگی جسمی، خیلی از افکار رو نه تنها کمرنگ نمیکنه بلکه انگار بیشتر بولدشون میکنه و آدم دوست داره ناخوداگاه بهشون چنگ بزنه برای فرار از خستگیش...