𝓑𝓮𝔂𝓸𝓷𝓭 𝓞𝓷𝓮 𝓓𝓲𝓶𝓮𝓷𝓼𝓲𝓸𝓷

عزیزانم داشتن پدر پولدار حتی در تعداد شیفت ماهیانه شما لحاظ میشه پس موقعی که میخواید گل فرمایش نمایید که «من از صفر شروع کردم / من تلاش زیادی کردم که به اینجا برسم / من خود ساخته بودم / و...» لطفاً با دهن بسته فرمایش نمایید! :))

چند وقت پیش به یکی از دوستام می‌گفتم که از این مقایسه‌ی مسخره بیزارم! خود من برای اینکه بتونم موبایلم رو عوض کنم کلی شیفت اومدم، برای اینکه بتونم معمولی ترین ماشین مملکت رو بخرم کلی شیفت اومدم، برای اینکه بتونم لباسی که میخوام رو بخرم کلی شیفت اومدم، برای اینکه بتونم تفریحم رو داشته باشم کلی شیفت اومدم و بعد این هم برای هرچیز زندگیم باید تلاش کنم و هیچ لقمه‌ی آماده‌ای رو کسی بهم تعارف نمیکنه بعد چرا باید مقایسه بشم با فلانی که تا دبیرستانش رو تموم کرد یه ماشین خوب و موبایل آخرین مدل رو براش خریدن؟ چرا باید این حس ناکافی بودن رو بهم بدن که فلانی از تو بالاتره؟!

برای خیلی از قدم‌های بزرگ، برای خیلی از اتفاقات، برای خیلی از جسارت به خرج دادن‌ها شما نیاز به یک پشتوانه‌ی مالی خوب دارید پس لطفاً وقتی که میخواید روی جوونایی که تو این گرونی از نعمت پدر پولدار و عموی فلان و دایی بهمان بهره‌مند نیستن و خودشون زور زدن تا به جایی برسن، برچسبی بزنید، خفه شید! باتشکر! :))